สร้างหลักประกันการมีสุขภาวะที่ดี และส่งเสริมความเป็นอยู่ที่ดีสำหรับทุกคนในทุกช่วงวัย
มหาวิทยาลัยมหิดลมีต้นกำเนิดมาจากการก่อตั้งโรงพยาบาลศิริราชในปี พ.ศ. 2431 และการก่อตั้งโรงเรียนแพทย์แห่งแรกของประเทศไทยชื่อ "โรงเรียนศิริราชแพทยากร" ในปี พ.ศ. 2432 ต่อมาได้เปลี่ยนเป็นมหาวิทยาลัยแพทศาสตร์ในปี พ.ศ. 2486 และในปี พ.ศ. 2512 พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชบรมนาถ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานนาม “มหิดล” อันเป็นพระนามของสมเด็จพระมหิตลาธิเบศร อดุลยเดชวิกรม พระบรมราชชนก "บิดาแห่งการแพทย์แผนปัจจุบันและสาธารณสุขของประเทศไทย" เป็นชื่อมหาวิทยาลัยแทนชื่อมหาวิทยาลัยแพทยศาสตร์เดิม โดยจากที่มหาวิทยาลัยเคยมุ่งเน้นเฉพาะสาขาวิทยาศาสตร์สุขภาพ ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมามหาวิทยาลัยก็ได้ขยายการศึกษาไปสู่สาขาวิชาอื่น ๆ ด้วย แต่อย่างไรก็ตามสาขาวิชาวิทยาศาสตร์เพื่อชีวิตและวิทยาศาสตร์การแพทย์ก็เป็นสาขาวิชาที่โดดเด่นของมหาวิทยาลัย โดยมีหลายคณะที่ผลิตบุคลากรทางการแพทย์จำนวนมาก ได้แก่ แพทย์ พยาบาล ทันตแพทย์ เภสัชกร และนักเทคนิคการแพทย์ เป็นต้น จึงเป็นเหตุผลที่ว่าผู้สำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยมหิดลส่วนใหญ่จะทำงานเกี่ยวกับบุคลากรทางการแพทย์ นอกจากนี้ผลงานวิจัยและความคิดริเริ่มใหม่ ๆ จำนวนมากกว่าครึ่งจะเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับการดูแลสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดี โดยจากการจัดอันดับ THE Impact Ranking ในปี 2564 มหาวิทยาลัยมหิดลได้รับการจัดอันดับในเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนข้อ 3 (SDG 3 : การมีสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดี) ให้เป็นอันดับที่ 1 ของประเทศไทย และอันดับที่ 7 ของโลก
