แนวคิดหลัก มหาวิทยาลัยมหิดล มหาวิทยาลัยสีเขียว (Greens University)

ผังแม่บทมหาวิทยาลัย ปี พ.ศ. 2551 มีแนวคิดในการพัฒนามหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา ที่ต้องการสร้าง “มหาวิทยาลัยเมืองในฝัน” มีสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้ มีลักษณะทางกายภาพที่ตอบสนองสภาพสังคมและสิ่งแวดล้อมได้อย่างกลมกลืน มหาวิทยาลัยเปรียบเสมือนเป็นบ้านหลังที่สอง และเป็นศูนย์รวมจิตวิญญาณของชาวมหิดลทั้งมวล องค์ประกอบด้านกายภาพ สังคม และสิ่งแวดล้อม เป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่จะสร้าง “เมืองมหาวิทยาลัยแห่งการเรียนรู้และอยู่ร่วมกันกับธรรมชาติ” (A Promise Place to Live and Learn Together with Nature)

• ด้านสังคม คือ การสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้
• ด้านกายภาพ คือ สภาพแวดล้อมทั้งภายในและภายนอกอาคารที่เหมาะสมสำหรับการอยู่อาศัยและการศึกษา
• ด้านสิ่งแวดล้อม คือ สภาพแวดล้อมที่เป็นองค์รวมทั้งสภาพแวดล้อมที่สร้างสรรค์และสภาพแวดล้อมธรรมชาติตลอดจนชุมชนโดยนอกมหาวิทยาลัย

มหาวิทยาลัยสีเขียว (Greens University) เป็นแนวคิดหลักที่สำคัญในการสร้างมหาวิทยาลัยที่ส่งเสริมการเรียนรู้ควบคู่ไปกับธรรมชาติ สร้างมหาวิทยาลัยเปรียบเสมือนเป็นสวนพฤกษศาสตร์ (Arboretum) อันเป็นแนวทางหลักของการพัฒนามหาวิทยาลัย นำไปสู่การเป็นมหาวิทยาลัยที่บูรณาการสิ่งแวดล้อมที่ร่มรื่น ส่งเสริมสุขภาวะ สะอาด ปราศจากมลพิษ มีการใช้ทรัพยากรอย่างมีคุณค่า มีสภาพภูมิทัศน์ที่สวยงาม เป็นระเบียบเรียบร้อย กลมกลืนกับธรรมชาติ มีพื้นที่โล่ง พื้นที่สีเขียวเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจและเอื้อต่อกิจกรรมการเรียนรู้ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ทั้งยังส่งเสริมการลดการใช้พลังงาน สนับสนุนการใช้พลังงานทดแทน เพื่อให้นักศึกษาและประชาคมชาวมหิดล สามารถอยู่ในมหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา ได้อย่างมีความสุข มีคุณภาพชีวิตที่ดี และใช้ชีวิตอย่างเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม นอกจากนั้น การพัฒนาดังกล่าว ยังมุ่งหมายให้มหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา เป็นผู้นำแก่ชุมชนข้างเคียงทางด้านการรักษาสิ่งแวดล้อมและการอยู่ร่วมกันกับธรรมชาติอีกด้วย

---

กลยุทธ์ 3 Greens ในการพัฒนามหาวิทยาลัยสีเขียว (Greens University)                                                                                                                                                                                                    

• Greens 1 Save and Healthy Campus เสริมสร้างคุณภาพชีวิตและบรรยากาศที่ดีและปลอดภัยในการทำงาน
• มีความหลากหลายของพืชพรรณต่างๆ ทั้งพืชพรรณท้องถิ่น พืชสมุนไพร และพืชพรรณเพื่อการศึกษาวิจัย
• เพิ่มปริมาณต้นไม้ในมหาวิทยาลัย โดยเฉพาะบริเวณพื้นที่กิจกรรม ทางเดินต่างๆ
• สร้างสวนและภูมิทัศน์ ที่มีเอกลักษณ์และเหมาะสมกับพื้นที่ทางประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม สถาปัตยกรรมของมหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา
• ปรับปรุงสภาพแวดล้อมที่เป็นมลพิษด้วยเทคโนโลยีในด้านต่างๆ เช่น ระบบบำบัดน้ำเสีย ใช้ Gray Water เพื่อรดน้ำต้นไม้ รีไซเคิลขยะ และการลดมลภาวะทางอากาศโดยไม่สนับสนุนให้ใช้รถยนต์ การเผาขยะ
• สนับสนุนการปลูกต้นไม้ และการใช้จักรยานแทนการใช้รถยนต์
• Greens 2 Green Education & Technology สนับสนุนให้มีการเรียนการสอน การวิจัย การพัฒนา และการถ่ายทอดเทคโนโลยี ที่นำไปสู่การเป็นมหาวิทยาลัยสีเขียว
• เพิ่มหลักสูตรหรือวิชาเลือก ที่เกี่ยวเนื่องกับการพัฒนาที่ยั่งยืน การอนุรักษ์สภาพแวดล้อมและการจัดบริการวิชาการและการศึกษาต่อเนื่องด้านการอนุรักษ์สภาพแวดล้อม
• เน้นวิจัยด้านวิทยาศาสตร์อนุรักษ์ฟื้นฟูและเพิ่มคุณภาพของสิ่งแวดล้อม
• พัฒนานวัตกรรมขบวนการและเทคโนโลยีใหม่ๆ ในการสร้างผลิตภัณฑ์ที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม
• พัฒนาความรู้ทางวิทยาสตร์และเทคโนโลยี เพื่อปกป้องสภาพแวดล้อม ในพื้นที่มหาวิทยาลัยมหิดลและพื้นที่ชุมชนโดยรอบ
• Greens 3 Green Preservation Energy มหาวิทยาลัยที่มีการบริหารจัดการที่ดีเพื่อทำให้เกิดการใช้ทรัพยากรอย่างคุ้มค่า ใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพ เกิดประโยชน์สูงสุด
• ออกแบบอาคารประหยัดพลังงาน การใช้แสงธรรมชาติ และการลดอุณหภูมิภายนอกอาคาร
• ลดการใช้พลังงานจากน้ำมันเชื้อเพลิง Fuel oil และเปลี่ยนเป็นพาหนะที่ใช้ไฟฟ้าหรือพลังงานทดแทน
• สนับสนุนการเดินและการใช้จักรยาน สนับสนุนระบบขนส่งมวลชน
• เพิ่มทางเลือกการใช้พลังงานทดแทนประเภทต่างๆ ทั้งเพื่อการขนส่งและการใช้ในชีวิตประจำวัน
• การบริหารจัดการที่ดี ลดการใช้พลังงานไฟฟ้า เช่น การปิดไฟตอนกลางวัน ลดปริมาณการใช้เครื่องปรับอากาศและใช้เครื่องใช้ไฟฟ้าเท่าที่จำเป็น

ผังแม่บทมหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา ฉบับปี 2551

---

การพัฒนาระบบภูมิทัศน์ตามผังแม่บทมหาวิทยาลัยมหิดล พ.ศ. 2551                                                                                                                                                                                                              

1. แนวคิดในการพัฒนาระบบภูมิทัศน์มหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา ต้องการสรรสร้าง-ภูมิทัศน์และสภาพแวดล้อมที่ร่มรื่นและร่มเย็น ส่งเสริมให้เกิดบรรยากาศชุมชนแห่งการเรียนรู้ มี 3 ประการ ดังนี้

• การอนุรักษ์พื้นที่สีเขียวที่อุดมไปด้วยต้นไม้นานาพันธุ์ รวมทั้งรักษาระบบนิเวศของพื้นที่แต่ละส่วน ให้มีสภาพเป็นธรรมชาติเดิมให้มากที่สุด
• การนำพื้นที่ว่างและพื้นที่สีเขียวมาพัฒนาเพื่อการใช้ประโยชน์ให้สอดคล้องกับกิจกรรม กีฬา นันทนาการ หรือเพื่อกิจกรรมการศึกษา และเป็นองค์ประกอบอาคารและสิ่งก่อสร้างอย่างสมดุล
• การสร้างแนวแกนหลักสีเขียวและเส้นทางสีเขียว (Green Way) ที่เชื่อมต่อพื้นที่ทุกส่วนของมหาวิทยาลัยเข้าด้วยกันอย่างต่อเนื่อง เพื่อส่งเสริมภาพลักษณ์การเป็นแหล่งเรียนรู้ และแหล่งพักอาศัยท่ามกลางธรรมชาติอย่างบูรณาการ

2. การพัฒนาระบบภูมิทัศน์ภายในมหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา ประกอบด้วย

2.1 แนวแกนหลักมหาวิทยาลัย (University Axis) ประกอบด้วย

• แนวแกนสีเขียวตะวันออก-ตะวันตก เป็นแกนหลักของการเดินเท้าและการขี่จักรยานภายในส่วนพื้นที่การศึกษา เชื่อมตั้งแต่ประตู 3 จนถึงถนนด้านหน้าหอพักนักศึกษาและพื้นที่ศูนย์กีฬา
• แนวแกนสีเขียวเหนือ-ใต้ เป็นแกนหลักของถนน การเดินเท้าและการขี่จักรยาน เริ่มตั้งแต่ประตูและถนนด้านข้างมหิดลสิทธาคาร แยกจากถนนบรมราชชนนี เชื่อมถนนถิ่นวิทยาการ ไปยังถนนศาลายาไทยาวาส-นครชัยศรี

 

ผังแสดงแนวแกนสีเขียวหลักของมหาวิทยาลัย

 

2.2 มุมมอง ที่หมายตา และช่องนำสายตา (Vista, Landmark & Visual corridor)

กำหนดมุมมองที่หมายตา และช่องนำสายตา เพื่อสร้างภาพลักษณ์ทางกายภาพที่สวยงาม เป็นที่จดจำและเป็นเอกลักษณ์ของมหาวิทยาลัย สร้างความรับรู้เกี่ยวกับทิศทางและเส้นทาง ตลอดจนสร้างทัศนียภาพที่ร่มรื่น

 

ผังแสดงมุมมอง ที่หมายตา และช่องนำสายตา

 

2.3 พื้นที่สำหรับกิจกรรม  (Social Activity Node & Facility Node)

การออกแบบพื้นที่ภายนอกอาคารเพื่อรองรับกิจกรรมต่าง ๆ ของประชาคมในมหาวิทยาลัย เพื่อส่งเสริมให้ประชาคมได้มีโอกาสพบปะแลกเปลี่ยนกันมากขึ้น โดยลักษณะของพื้นที่กิจกรรมสามารถแบ่งออกเป็น 3 ประเภท คือ ลานกิจกรรม ทางเดินกิจกรรม และจุดบริการ

2.4 โครงข่ายพื้นที่สีเขียว (Green Network)

การเชื่อมต่อพื้นที่สวนสาธารณะประเภทต่าง ๆ ด้วยแนวเชื่อมต่อพื้นที่สีเขียว (Green Circulation) ในลักษณะสวนทางเดิน ทำให้เกิดเป็นพื้นที่สีเขียวต่อเนื่องขนาดใหญ่

 

ผังแสดงพื้นที่กิจกรรมและโครงข่ายพื้นที่สีเขียว

 

2.5 ระบบพื้นที่เพื่อการกีฬาและนันทนาการ (Sport and recreation area system)

การจัดพื้นที่สำหรับกิจกรรมกีฬาและการออกกำลังกายแบ่งออกเป็น 4 ประเภท คือ พื้นที่สนามกีฬาหลัก พื้นที่สนามหญ้าเพื่อการออกกำลังกาย สระน้ำสำหรับพายเรือเล่น และเส้นทางจักรยานเพื่อการพักผ่อนและออกกำลังกาย

 

ผังแสดงพื้นที่เพื่อการกีฬาและนันทนาการ

 

 2.6 ระบบการใช้ต้นไม้ เพื่อการใช้ประโยชน์ (Planting Use System)

การคำนึงถึงระบบนิเวศของสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในระดับเรือนยอดต้นไม้ โดยการเชื่อมโยงระบบนิเวศ ทั้งที่มีอยู่เดิมและที่สร้างขึ้นใหม่ ให้มีความเขียวร่มรื่นเป็นธรรมชาติ เข้าด้วยกันด้วยแนวคิด Tree Canopy Landscape Ecology โดยการพิจารณาขนาดของต้นไม้ทั้ง 3 ขนาด ได้แก่ ไม้ยืนต้น ไม้พุ่ม ไม้คลุมดิน

 

แสดงแนวคิด Tree Canopy Landscape Ecology

 

ผังแสดงระบบการใช้ต้นไม้ (Planting System)

 

2.7 แนวคิดการเลือกพรรณไม้ (Landscapes Planting Concept) 
เนื่องจากมหาวิทยาลัยมหิดลตั้งอยู่ในเขตภูมิอากาศร้อนชื้น การเลือกพรรณไม้ภายในมหาวิทยาลัยมหิดลจึงมีลักษณะเฉพาะตามสายพันธุ์ โดยอ้างอิงตามแนวคิดที่สำคัญสองประการ คือ เลือกพรรณไม้แบ่งตามความสำคัญของถนนแต่ละเส้น และเลือกพรรณไม้แบ่งตามลักษณะภูมิประเทศของพื้นที่สวน ตลอดจนคำนึงถึงความอดทนต่อสภาพภูมิอากาศและลดการใช้น้ำของแต่ละพรรณไม้ ตัวอย่างพรรณไม้ที่ปลูกภายในมหาวิทยาลัย ได้แก่ ต้อยติ่ง กระดุมทองเลื้อย พุทธรักษา บัวดิน เป็นต้น

ผังแสดงพื้นที่สีเขียวและแนวคิดการเลือกพรรณไม้

 

ต้อยติ่ง	บัวดิน
พุทธรักษา	กระดุมทองเลื้อย

ตัวอย่างพรรณไม้

 

2.8 การให้แสงสว่าง (Lighting Concept) 

นอกจากแนวคิดการออกแบบสวนประเภทต่าง ๆ แล้ว การคำนึงถึงพื้นที่ใช้งานยามค่ำคืน ก็เป็นสิ่งสำคัญซึ่งต้องมีการกำหนดแนวทางการออกแบบ เพื่อให้เกิดความสวยงาม สอดคล้องกับการใช้งาน โดยมีหลักแนวคิด คือ การพิจารณาความสว่างของพื้นที่ ให้สอดคล้องกับลักษณะเฉพาะแต่ละพื้นที่ ซึ่งผังแม่บทได้กำหนดค่าความสว่างที่เหมาะสมตามมาตรฐานการออกแบบภูมิสถาปัตยกรรม

 

ผังแสดงระบบแสงสว่างในงานภูมิทัศน์

 

---

การพัฒนาระบบการสัญจร                                                                                                                                                                                                                                                                              

1. แนวคิดในการการพัฒนาระบบการสัญจร

ส่งเสริมการพัฒนาระบบถนนและที่จอดรถ ระบบทางจักรยาน และระบบทางเดินเท้าให้สอดคล้องกับแนวคิดของมหาวิทยาลัยสีเขียว (Green University) ประกอบด้วย ความปลอดภัย (Safety) ความเป็นระเบียบเรียบร้อย (Tidiness) ความเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม (Environmentally Sound) ความพึงพอใจของชุมชน (Community Satisfaction)  โดยมีแนวคิดในการการพัฒนา ดังนี้

1. การเปลี่ยนมหาวิทยาลัยที่เน้นการสัญจรทางรถยนต์ไปเป็นการเดินเท้าและการขี่จักรยานโดย ลดความสำคัญของการสัญจรทางรถยนต์ ด้วยการปรับลดผิวถนนสายหลักให้เหลือเพียง 3 เลน ไม่มีเกาะกลาง โดยปรับพื้นผิวถนนเดิมมาเป็นทางเดินเท้าและจักรยาน พร้อมภูมิทัศน์ที่ร่มรื่น
2. จัดทางสัญจรทางรถให้ครอบคลุมพื้นที่ที่มีการพัฒนาใหม่เท่าที่จำเป็นอย่างเพียงพอ
3. ควบคุมเส้นทางสัญจรทางรถไว้ที่พื้นที่รอบนอกกลุ่มอาคารการศึกษา เพื่อรักษาพื้นที่ภายในส่วนการศึกษาไว้สำหรับการเดินและการขี่จักรยานเพื่อให้เกิดความปลอดภัย ความร่มรื่น และใกล้ชิดกับธรรมชาติ
4. ก่อสร้างอาคารจอดรถ และปรับพื้นที่จอดรถเดิมเป็นที่ว่างสีเขียวเพื่อรองรับกิจกรรมของนักศึกษาและบุคลากร    
5.  เน้นบริการรถขนส่งสาธารณะและการสัญจรในมหาวิทยาลัยด้วยการเดินและขี่จักรยาน

2. ระบบถนนและที่จอดรถยนต์

2.1 เส้นทางโครงข่ายคมนาคม จำแนกเป็น

• ถนนสายหลัก 7 สาย ทำหน้าที่เป็นทางสัญจรเข้า-ออก และเส้นทางหลักไปยังพื้นที่ต่าง ๆ ภายในมหาวิทยาลัย
• ถนนสายรอง 10 สาย ทำหน้าที่เป็นถนนเชื่อมต่อกับถนนสายหลักเข้าสู่พื้นที่ภายในหน่วยงานต่าง ๆ
• ถนนบริการและทางสัญจรในหน่วยงาน
• ถนนคนเดินและการบริการเฉพาะช่วงเวลา

ผังแสดงถนนสายหลัก-สายรอง

 

2.2 การเข้าออกและทิศทางการสัญจร  

กำหนดให้มีประตูทางเข้า-ออกมหาวิทยาลัย 7 ประตู

2.3 ระบบการจอดรถและที่จอดรถยนต์  

เสนอให้ก่อสร้างอาคารจอดรถขึ้น 4 อาคาร เพื่อรองรับจำนวนรถยนต์ประมาณ 2,000 คันในอนาคต พร้อมกับการพัฒนาระบบขนส่งมวลชนเพื่อขนส่งผู้ใช้รถยนต์ไปยังส่วนต่าง ๆ โดยในระยะเร่งด่วนในระหว่างที่ยังไม่ก่อสร้างอาคารจอดรถ ให้ก่อสร้างที่จอดรถชั่วคราว

ผังแสดงถนน ทางเดินรถ อาคารจอดรถ

 

2.4 ระบบเส้นทางจักรยาน และที่จอดจักรยาน   

ประกอบด้วยเส้นทางจักรยานสายหลักและสายรองขนานไปกับทางเดิน โดยแยกช่องทางเพื่อให้เกิดความปลอดภัยและร่มรื่น กระตุ้นให้เกิดการใช้จักรยานในการสัญจรมากขึ้น

ผังแสดงแสดงเส้นทางจักรยาน

 

ผังแสดงทางจักรยานและจุดจอดจักรยาน

 

2.5 ระบบทางเดินเท้า    

ประกอบด้วยทางเดินสายหลักและสายรอง  มีการกำหนดบทบาทหน้าที่ของทางเท้าที่สอดคล้องกับกิจกรรมและการเชื่อมต่อกับระบบภูมิทัศน์ โดยคำนึงถึงความสะดวกในการเข้าถึง ความปลอดภัย และการเป็นองค์ประกอบส่วนหนึ่งของธรรมชาติ

ผังแสดงทางเดินเท้า

 

ผังแสดงทางเดินเท้ามีหลังคาคลุม

 

3.  ขนาดของถนน    

การพัฒนาระบบการสัญจรภายในมหาวิทยาลัย ตามผังแม่บท ฉบับปี 2551 ได้กำหนดขนาดของเส้นทางการจราจร ถนนสายหลัก ถนนสายรอง และถนนบริการและสัญจรภายในหน่วยงาน 

ตัวอย่างภาพแสดงขนาดของเส้นทางการจราจร

4. ระบบขนส่งมวลชนภายใน (Shuttle bus)   

แนวคิดหลักในการจัดระบบขนส่งมวลชนเพื่อลดการใช้รถยนต์ภายในมหาวิทยาลัย พร้อมทั้งสนับสนุนการเดินเท้าและการใช้จักรยาน

ผังแสดงเส้นทางรถขนส่งสาธารณะ

 

---

การพัฒนาระบบสาธารณูปโภคสาธารณูปการ                                                                                                                                                                                                                                                

การพัฒนาระบบสาธารณูปโภค อันได้แก่ ระบบไฟฟ้ากำลัง ระบบสุขาภิบาล ศูนย์การบริการ ระบบสื่อสาร ระบบโทรศัพท์ ระบบการจัดการขยะ และแนวคิดระบบระบายน้ำ  เพื่อรองรับการพัฒนาพื้นที่ในอนาคต โดยคำนึงถึงการลดการใช้พลังงาน การรักษาสิ่งแวดล้อม การลดการใช้ทรัพยากรภายในมหาวิทยาลัย การใช้ทรัพยากรอย่างมีคุณค่าและเกิดประโยชน์สูงสุด เป็นตัวอย่างแก่ชุมชน

ผังแสดงแนวระบบไฟฟ้า

 

ผังแสดงแนวเมน DUCT BANK  ระบบสื่อสาร

 

ผังแสดงระบบท่อจ่ายน้ำประปา

 

ผังแสดงแนวคิดการปรับปรุงระบำบัดน้ำเสีย

 

ผังแสดงแนวคิดปรับปรุงระบบระบายน้ำฝน ป้องกันน้ำท่วม

 

ผังแสดงจุดบริการสาธารณะภายในมหาวิทยาลัย

 

ผังแสดงเส้นทางรถขยะและจุดพักขยะ

 

---

การควบคุมอาคารและสิ่งก่อสร้าง                                                                                                                                                                                                                                                                    

เพื่อรองรับการขยายตัวของอาคารในอนาคต โดยการควบคุมระบบการวางผังอาคารและสิ่งก่อสร้าง ให้มีการใช้ที่ดินที่มีประสิทธิภาพและเหมาะสม และมีลักษณะอาคารสอดคล้องกับอาคารข้างเคียงอย่างเป็นระบบ เพื่อความงดงามและลดความแออัดของอาคารในพื้นที่ มีการกำหนดทางเข้าออกอาคาร ทางบริการ การเปิดมุมมองและทางสัญจรจากภายในสู่ภายนอกอาคารเพื่อเชื่อมธรรมชาติกับอาคารให้เป็นหนึ่งเดียว โดยกำหนดหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการเกิดอาคาร และการออกแบบอาคารในอนาคต  ดังนี้

1. รูปผังอาคาร 

รูปแบบอาคารในแผนอนาคตจะต้องมีการพิจารณาถึงลักษณะผังอาคาร เพื่อใช้เป็นแนวทางในการออกแบบ เช่น ช่องเปิด มุมมอง พื้นที่เปิดโล่ง รูปแบบอาคารเพื่อสร้างบรรยากาศการเรียนรู้และการเชื่อมต่อในการใช้งาน

ผังแสดงแผนการก่อสร้างอาคาร ตามผังแม่บท

 

ภาพแสดงแปลนตัวอย่างการเปิดชั้นล่างโล่งสู่พื้นที่ว่างรอบ การเว้นที่ว่างและเปิดช่องว่าง

 

ภาพแสดงภาพตัดตัวอย่างการเว้นที่ว่างระหว่างอาคารและภูมิทัศน์รอบอาคาร

 

2. ความสูงอาคาร   

กำหนดแนวทางควบคุมความสูงของอาคาร โดยพิจารณาในแต่ละพื้นที่ บริบท อาคารข้างเคียง   เพื่อป้องกันปัญหาที่เกิดจากอาคารสูงบดบังทัศนียภาพต่าง ๆ ของมหาวิทยาลัย และปฏิบัติตามกฎหมาย

การกำหนดความสูง (จำนวนชั้น) ของอาคารสร้างใหม่ตามผังแม่บท

 

พื้นที่ควบคุมความสูงอาคาร ภายในมหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา ตามกฎกระทรวง พ.ศ. 2549

 

3. ระยะถอยร่นอาคาร  

กำหนดแนวถอยร่นอาคารเพื่อให้เกิดความเป็นระเบียบเรียบร้อยของแนวอาคารให้มีความต่อเนื่องกับอาคารเดิม ป้องกันการเกิดปัญหาความแออัดของอาคาร และพื้นที่เปิดโล่งทำให้อาคารได้รับแสงธรรมชาติ ช่องมองทางสายตา และพื้นที่กิจกรรมเพิ่มขึ้น

ผังระยะร่นอาคาร

 

4. ระยะร่นระหว่างอาคาร   

การพัฒนาและการขยายตัวต่อไปในอนาคต ต้องการพื้นที่ก่อสร้างอาคารเพิ่มขึ้น ขณะเดียวกันก็ต้องการพื้นที่ว่างระหว่างอาคารเพื่อคุณภาพสิ่งแวดล้อมที่ดี ดังนั้น ระยะห่างระหว่างอาคาร จึงควรกำหนดตามความเหมาะสมของกิจกรรม ของบริเวณการใช้ประโยชน์ที่ดิน และความต้องการเพิ่มคุณภาพทางสิ่งแวดล้อม โดยระยะร่นระหว่างอาคาร น้อยที่สุดไม่ควรต่ำกว่า 8 เมตร

ภาพแสดงระยะห่างระหว่างอาคาร