ความสำคัญ วัตถุประสงค์โครงการ

          ละองละมั่ง (Rucervus eldii) เป็นสัตว์กินพืชขนาดกลางที่พบบริเวณป่าราบตํ่า (lowland forest) ของเขตร้อนชื้นของเขตสัตวภูมิศาสตร์ย่อยอินโด-พม่าที่มีความเสี่ยงจากการถูกลักลอบล่า และการเปลี่ยนที่ดินไปเพื่อทำการเกษตร ทำให้ประชากรเหลืออยู่น้อยมากและอยู่กระจัดกระจายในพื้นที่ขนาดเล็กจำนวนไม่มากนักและถูกจัดไว้ในกลุ่มของสัตว์ป่าที่ใกล้สูญพันธุ์  ปัจจุบันการดำเนินการอนุรักษ์ละองละมั่งในประเทศไทยมุ่งเน้นไปที่การเพาะเลี้ยงเพื่อเพิ่มจำนวนให้มากขึ้น โดยเฉพาะชนิดย่อยพม่า ซึ่งไม่ได้พบในพื้นที่ส่วนใหญ่ของประเทศ ดังนั้น เมื่อนำละองละมั่งพม่าไปปล่อยในพื้นที่ที่ไม่เคยมีมาก่อนในช่วงแรกๆ จึงไม่ค่อยประสบความสำเร็จ หลังจากนั้นมีการนำไปปล่อยยังสถานที่อื่น ๆ อีกหลายแห่งรวมถึงเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าสลักพระ จังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งประสบความสำเร็จค่อนข้างดี ปัจจุบันคาดว่ามีละองละมั่งเกิดและดำรงชีวิตอยู่ในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าแห่งนี้มากกว่า 100 ตัว แต่ยังไม่มีรายงานเป็นทางการ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อติดตามการปรากฏและการกระจายของละองละมั่งที่ปล่อยคืนสู่ธรรมชาติในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าสลักพระมาเป็นเวลา 10 ปี ติดตามความเหมาะสมของการรองรับการใช้ประโยชน์ของประชากรละลองละมั่งภายหลังการปล่อยคืนสู่ธรรมชาติ และเป็นแนวทางในการจัดการประชากรและถิ่นที่อยู่อาศัยอย่างเหมาะสมภายหลังการปล่อยละองละมั่งในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าสลักพระ และพื้นที่อนุรักษ์อื่นๆ

การดำเนินการ

          การสำรวจพื้นที่เบื้องต้นร่วมกับการติดตั้งกล้องดักถ่ายภาพสัตว์ป่า พร้อมทั้งศึกษาปัจจัยแวดล้อมในพื้นที่ศึกษา เพื่อสังเกตพฤติกรรมของละองละมั่ง และสัตว์ป่าชนิดอื่น ๆ ประเมินความมากมายและการกระจายของละองละมั่ง ศึกษาโครงสร้างประชากร วิเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อการเลือกถิ่นที่อาศัย และการปรากฏของละองละมั่ง และกิจกรรมในรอบวันของละองละมั่งที่ปล่อยคืนสู่ธรรมชาติมาแล้วเป็นเวลา 10 ปี รวมถึงสัตว์ป่าชนิดอื่น ๆ ที่เข้ามาใช้พื้นที่ร่วมกับละองละมั่งในพื้นที่ เพื่อใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานในการจัดการละองละมั่ง และสัตว์ป่าชนิดอื่น ๆ ในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าสลักพระ จังหวัดกาญจนบุรี อย่างยั่งยืน

ผลกระทบในระดับชุมชน ประเทศ ระดับโลก

            จากความสำเร็จในการปล่อยละองละมั่งคืนสู่ธรรมชาติ ช่วยให้ระบบนิเวศมีความซับซ้อนมากยิ่ง นอกจากนี้ยังสามารถรองรับประชากรเสือโคร่งที่กระจายมาจากพื้นที่มรดกโลกห้วยขาแข้งทุ่งใหญ่นเรศวร ซึ่งเป็นเป้าหมายหลักในการจัดการประชากรเสือโคร่งของประเทศและของโลก และยังทำให้ระบบนิเวศบกมีความยั่งยืนมากขึ้นตาม SDGs